Kościół p.w. św. Piotra i Pawła
Ruiny kościoła wzmiankowanego w 1318 r., wzniesionego ok. poł. XV w., restaurowanego w 1571 i 1701 r., zniszczonego w 1945 r. Była to budowla orientowana, murowana, jednonawowa z kwadratowym prezbiterium - pierwotnie nakrytym sklepieniem sieciowym z żebrami ozdobionymi dekoracją stiukową. Na ścianach zachowało się siedem całopostaciowych nagrobków z lat 1584-1611.
Dodatkowe informacje o byłym kościele: wzniesiony na początku XIII wieku, a pierwsza wzmianka o nim pochodzi z 1212 roku, kiedy ufundowano dzwon. Świątynią opiekowali się mieszczanie z Lwówka, którzy byli właścicielami znajdujących się w okolicy kopalni złota.
Przypieczętowaniem tego było przyznanie w 1540 roku magistratowi lwóweckiemu tzw. prawa patronatu nad kościołem. Przetrwało ono aż do 1945 roku.
Świątynia była budowlą jednonawową na planie zbliżonym do kwadratu, z prostokątnym prezbiterium, czworoboczną wieżą i dobudowaną w 1701 roku (data na jej szczycie) kruchtą. Do dziś zachowały się ściany, portale wejściowe i resztki prezbiterium. Najciekawszym obiektem w zniszczonym całkowicie wnętrzu jest ufundowane w latach osiemdziesiątych XVII wieku epitafium. Dwudzielna płyta przedstawia kobietę i mężczyznę w barokowych strojach dworskich, a u ich stóp - kilkoro klęczących dzieci. Architektura budowli nawiązuje do świątyń Pragi i Wrocławia. Na ścianach bocznych prezbiterium znajduje się charakterystyczny trójlistny fryz, znany z wrocławskiego kościoła św. Elżbiety. Z kolei sieciowe sklepienie jednonawowego prezbiterium jest podobne do sklepienia w kościele św. Marcina w Pradze.
Kościół w Sobocie uległ zniszczeniu w czasie drugiej wojny światowej i od tego czasu popada w ruinę,
W ostatnim czasie ruiny kościoła zabezpieczono jako trwałą ruinę, lecz co z tego, kiedy stało się to bardzo późno, kiedy z wnętrza ruin rozkradziono wszystkie całopostaciowe płyty nagrobne.
Nagrobek Josepha Kählner † 1876
Nagrobek Josepha Kählnera, książęco-biskupiego komisarza i okręgowego inspektora szkolnego a zarazem tutejszego proboszcza, urodzonego 12 czerwca 1812 roku a zmarłego 5 października 1876 roku.
Nagrobek Fiedora Zigankowa † 1918
Nagrobek rosyjskiego żołnierza, Fiedora Zigankowa, który zginął pod koniec I wojny światowej 29 listopada 1918 roku.
